CV OVER
CONTACT 2D VIDEO 3D
Marion van der Horst
Ik ben geboren op 16 juli 1964 te Boekel. Op 18-jarige leeftijd ben ik begonnen met de opleiding etaleren, decoreren en reclame­tekenen op de MTS Sint Lucas te Boxtel. Tijdens mijn opleiding op de MTS ben ik gaan tekenen en schilderen.
Om vrij te kunnen werken ben ik in 2007 weer begonnen met de kunstacademie, NAU Nieuwe Akademie Utrecht, in 2011 succesvol afgestudeerd met videokunst.


Over mijn video's
Ik heb altijd mijn camera bij me, op de gekste plaatsen zie ik iets wat ik wil filmen, vogels die met grote getallen uit de boom vliegen, een weg die geasfalteerd wordt, kleuren in een schilderij, een beeld met een mooie huid, kastanjes waar figuren van zijn gemaakt, verwelkte bloemen, zilveren versiering op kleding, schaduw op de muren, een poes met sierlijke bewegingen, een schuifdeur die opengaat, de wind die met de takken speelt, de strepen op de weg die voorbij komen, water dat door de regen wordt bewogen, de zon die door mijn sjaal schijnt, de wind die het gras op en neer gooit, kinderen die aan het spelen zijn...

Alle filmpjes komen in mijn computer van daaruit ga ik combineren. Ik kijk naar compositie, naar vormen die in elkaar passen, vormen die in elkaar overlopen, ik speel met het contrast in de beelden, maak dat groter of juist kleiner, versterk de kleuren of zwak ze af. Zet beelden over elkaar heen en laat ze langzaam in elkaar overvloeien. Speel met abstracte en realistische beelden. De beelden worden versterkt met geluid, een dwepend muziekje met daar doorheen net even op een speciaal moment een realistisch geluid. Voetstappen, een kloppend hart, een deur die dichtgaat, een uil in de nacht, een piepende rem.
Beeld en geluid hebben allebei het abstracte en het realistische in zich.
Ik heb altijd een fascinatie gehad voor de mens en zijn gevoelens, dat is zichtbaar en voelbaar in mijn video’s. Abstracte bewegende vormen vermengd met realistische beelden, het geeft een mysterieuze sfeer waarbij je blik gevangen wordt, je wil erachter komen wat er aan de hand is. Het geluid versterkt het geheel, je hoort onheilspellende abstracte muziek en realistische geluiden. Je wordt meegenomen in een spannend avontuur.

De overgangen tussen de beelden, de geluiden, ver op de achtergrond of heel dichtbij, het roept iets op, het maakt je alert, nieuwsgierig en open, open om nog meer te ontvangen, om nog meer te ontdekken, om te blijven kijken naar wat er nog meer is. De beelden blijven op je netvlies hangen om vervolgens in je geheugen te komen waar ze een plekje krijgen, waar ze nog na zoemen in een nieuwe omgeving, in jouw omgeving een nieuwe ervaring.

Marion van der Horst